Urazy barków występują zwykle u sportowców, którzy profesjonalnie zajmują się daną dyscypliną. U tenisistów, pięściarzy czy pływaków dolegliwości rozwijają się zwykle powoli, a do ich pogłębienia dochodzi w trakcie treningów. Należy jednak zaznaczyć, że ryzyko uszkodzenia stawu barkowego dotyczy również osób, które nie zajmują się sportem profesjonalnie – dolegliwości mogą pojawić się np. w związku z wykonywaną pracą czy w wyniku niepoprawnie wykonywanych ćwiczeń (np. na siłowni). Współcześnie jedną z najskuteczniejszych metod leczenia barku jest artroskopia stawu barkowego. W artykule przedstawiamy, na czym polega artroskopia barku, jakie są wskazania do jej przeprowadzenia oraz jak przebiega zabieg.
Artroskopia stawu barkowego – na czym polega?
Artroskopia stawu barkowego jest jednym z zabiegów, w których do leczenia pacjenta wykorzystuje się specjalnego rodzaju endoskop, czyli artroskop. W trakcie zabiegu lekarz wykonuje na skórze niewielkie nacięcie (wielkości dziurki od klucza), za pomocą którego wprowadza do wnętrza barku endoskop. Urządzenie wyposażone jest w kamerę, stąd specjalista ma szansę dokładnie ocenić zakres uszkodzeń na ekranie komputera. Warto zaznaczyć, że artroskopia stawu barkowego jest zabiegiem małoinwazyjnym – ingerencja chirurgiczna jest w tym przypadku niewielka, dzięki czemu pacjent szybko dochodzi do pełni sprawności po zabiegu, a dolegliwości bólowe związane z gojeniem się ran są niewielkie.
Artroskopia stawu – wskazania
Artroskopia jest zalecaną metodą leczenia w przypadku takich dolegliwości, jak:
- ostroga kości,
- stan zapalny wokół stożka rotatorów barkowych,
- zapalenie lub uszkodzenie wyściółki stawu,
- uszkodzenie obrąbka (labrum),
- uszkodzenie wiązadeł i ścięgien,
- powracające zwichnięcie barku,
- rozdarty lub uszkodzony pierścień chrząstki (obrąbka) lub więzadeł,
- niestabilność barku,
- wystąpienie torbieli,
- przewlekłe zapalenie błony maziowej,
- wolne ciała wewnątrzstawowe.
Artroskopia stawu – diagnoza
O tym, czy występują wskazania do przeprowadzenia artroskopii stawu barkowego, decyduje lekarz ortopeda. Zlecenie zabiegu powinno być poprzedzone wywiadem lekarski, (w trakcie którego specjalista zdobywa informacje o dolegliwościach od pacjenta), badaniem fizykalnym oraz badaniami obrazowymi (np. rezonansem magnetycznym). Jeśli dolegliwości nie ustępują pomimo stosowania leczenia nieoperacyjnego, które obejmuje m.in. odpoczynek, czynności fizjoterapeutyczne i farmakoterapię, lekarz zleca wykonanie zabiegu.
Artroskopia stawu – leczenie
Artroskopię stawu barkowego przeprowadza się zwykle przy znieczuleniu miejscowym. Wówczas do znieczulenia wykorzystywane są tzw. blokady obwodowe nerwów, które powodują zdrętwienie ramienia i ręki (pacjentowi wykonuje się zastrzyk u podstawy karku lub na ramieniu). Niekiedy też zabieg przeprowadzany jest przy znieczuleniu ogólnym. Wybór znieczulenia zależy w dużej mierze od przebytych przez pacjenta chorób, przyjmowanych przez niego leków i wcześniejszych operacji. Podczas zabiegu pacjent przyjmuje pozycję leżącą bądź półleżącą. Lekarz dostosowuje pozycję do charakteru dolegliwości. Następnie wykonywane są nacięcia, za pomocą których do barku wprowadzone są artroskop oraz narzędzia służące np. do zszywania czy usuwania tkanki. Po zakończeniu czynności operacyjnych w obrębie stawu barkowego nacięcie jest zamykane za pomocą szwów lub plastrów zamykających rany.
Artroskopia stawu barkowego – rekonwalescencja
Rekonwalescencja trwa zwykle od 1 do 6 miesięcy. W trakcie pierwszych dwóch tygodni zalecane jest zastosowanie usztywnienia stawu w postaci temblaku. Niekiedy również lekarz zaleca pacjentowi wykorzystanie leków przeciwbólowych. Bardzo ważna w kontekście odzyskania pełnej ruchomości stawu jest odpowiednio przeprowadzona rehabilitacja. Proces rehabilitacji trwający od kilku tygodni do kilku miesięcy zwykle rozpoczyna się już w pierwszym tygodniu po zabiegu.
Artroskopia stawu barkowego – zalety
Artroskopia stawu barkowego to nowoczesny i mało inwazyjny sposób leczenia urazów,W porównaniu do zabiegów przeprowadzanych na otwartym barku rekonwalescencja pacjenta przebiega w tym przypadku stosunkowo szybko. Niewielka inwazyjność oznacza również krótki pobyt pacjenta w szpitalu i szybki powrót do szkoły lub pracy. Warto także wspomnieć o kwestiach estetycznych. Jako że w trakcie artroskopii wykonuje się jedynie niewielkie nacięcia zmniejszone zostaje ryzyko wystąpienia blizn. Ewentualne blizny mają przy tym niewielkie rozmiary.
Artroskopia stawu barkowego – powikłania
Powikłania po zabiegu występują rzadko – zwłaszcza w obliczu tego, że artroskopia stawu barkowego jest zabiegiem o wiele mniej inwazyjnym od operacji na otwartym stawie. Do ewentualnych powikłań należą m.in.: nadmierne krwawienie, skrzepy krwi czy uszkodzenia naczyń krwionośnych lub nerwów. W przypadku wystąpienia powikłań należy umówić się na konsultację lekarską.
