Endoskopowa operacja zatok przynosowych (FESS)

Endoskopowa operacja zatok przynosowych (FESS)

Endoskopowa operacja zatok przynosowych (FESS), czyli z języka angielskiego Functional Endoscopic Sinus Surgery, polega na ingerencji chirurgicznej, poprawiającej funkcjonalność zatok w przypadku przedłużającego się stanu zapalnego. Endoskopia pozwala na ostrożne ominięcie zdrowych okolic nosa i skoncentrowanie się jedynie na sferach chorobowych. Taki zabieg nie pozostawia na twarzy pacjenta żadnej blizny, co jest może nie najważniejszą, ale istotną zaletą FESS – wykonuje się go wewnątrz nosa. Endoskopowa operacja zatok przynosowych znacząco wpływa na skrócenie pobytu pacjenta w szpitalu oraz późniejszą rekonwalescencję, ponieważ jest zdecydowanie mniej inwazyjna od tradycyjnego zabiegu chirurgicznego.

Jakie kroki powinniśmy podjąć, aby właściwie przygotować się do operacji? Podstawą są badania krwi, czy rezygnacja na tydzień przed endoskopią z leków wpływających na rozrzedzenie krwi, ale także – w przypadku występowania innych chorób – zwrócenie się do lekarza prowadzącego z prośbą o wydanie zaświadczenia zezwalającego na zabieg FESS. Nieodzownym jest wykonanie EKG serca, RTG i tomografii komputerowej zatok. Pacjent musi również powstrzymać się od przyjmowania wszelkich płynów i pokarmów na co najmniej 6 godzin przed ingerencją. Przeprowadza się też konsultację z anestezjologiem.

Operacja zatok przynosowych wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym i trwa około dwóch godzin. Rozpoczyna się ona wprowadzeniem do nosa endoskopu uwidoczniającego zarówno zmiany chorobowe, jak i zdrowe obszary zatok. Kolejny krok to zastosowanie mikrochirurgicznych narzędzi wsuwanych przez jamę nosową oraz – finalnie – likwidacja błony śluzowej znajdującej się w stanie zapalnym. Takie podejście umożliwia efektywne i sprawne udrożnienie zatok, ich poszerzenie i szybszą – dzięki endoskopii – regenerację. Endoskopia zwiększa bezpieczeństwo operowanego, ponieważ zatoki oraz nos nie są otwierane. Co więcej, ryzyko powikłań w przypadku metody FESS należy do bardzo mało prawdopodobnych. Usunięte tkanki dokładnie analizuje się i bada pod kątem histopatologicznym.

Po zabiegu pacjent pozostaje w szpitalu jedną dobę, podczas której zakłada się mu tzw. tamponadę oraz aplikuje środki przeciwbólowe, w razie wystąpienia ewentualnego dyskomfortu. Warto wspomnieć, że tamponady bywają wchłanialne, tak więc rekonwalescenta omija ból związany z wyciąganiem opatrunku.

Przez okres minimum tygodnia po operacji nie można się przemęczać (zalecane jest kategoryczne unikanie uprawiania sportu!) oraz powinno się stosować terapię sterydami, a także zrobić sobie przerwę od spożywania napojów podnoszących ciśnienie krwi, takich jak kawa albo alkohol. Poleca się również systematyczne płukanie nosa i zatok.

Jakie są długofalowe korzyści przeprowadzenia operacji FESS? Przede wszystkim swobodniejsze oddychanie i ustanie bólu, a więc polepszenie jakości życia i nadanie mu zdrowszego wymiaru.