Artroskopowa rekonstrukcja więzadła krzyżowego tylnego
Więzadło krzyżowe tylne (PCL – Posterior Cruciate Ligament) to jedno z dwóch głównych stabilizatorów w stawie kolanowym. Umieszczone jest pomiędzy kłykciem przyśrodkowym kości udowej a polem międzykłykciowym tylnym kości piszczelowej. Nazwa więzadła wzięła się ze skrzyżnego ułożenia z więzadłem krzyżowym przednim. PCL kontroluje prawidłowe wysunięcie kości piszczelowej względem kości udowej, ogranicza ruchy rotacyjne podudzia, a także stabilizuje zginanie i prostowanie. Więzadło krzyżowe tylne jest znacznie silniejsze niż więzadło krzyżowe przednie. Różnica ta wynika z jego budowy. PCL ma szersze pole przyczepu.
Artroskopia to popularny i mało inwazyjny sposób diagnostyki i leczenia stawu kolanowego. Do jej przeprowadzenia wystarczą dwa niewielkie nacięcia w obrębie stawu, dzięki którym możliwe jest wprowadzenie do wnętrza kamery ze źródłem światła oraz potrzebnych miniaturowych narzędzi chirurgicznych. Obraz z jamy stawowej widoczny jest na specjalnym monitorze. Po zabiegu ryzyko powikłań jest niewielkie, po zdjęciu szwów blizny są praktycznie niewidoczne, a powrót do codziennych czynności znacznie szybszy niż w przypadku tradycyjnej operacji „otwierania” kolana.
Przyczyny
Urazy w obrębie stawów kolanowych są najczęściej występującymi uszkodzeniami w ortopedii. Wynika to z dużej mobilności, ale także obciążeń kolan. Więzadło krzyżowe tylne może ulec naderwaniu lub zerwaniu. Zazwyczaj do uszkodzenia dochodzi w pozycji zgięciowej, kiedy jakaś znaczna siła uderzy od tyłu, powodując przesunięcie podudzia względem uda do przodu. Do urazu może dojść podczas upadku na zgięte kolano, a także w wyniku nadmiernego przeprostu lub rotacji zewnętrznej, której towarzyszy siła tylno-przyśrodkowa oddziałująca na staw.
Zalecenia po zabiegu
Uszkodzeniu więzadła krzyżowego tylnego może towarzyszyć charakterystyczny odgłos pękania, ból zlokalizowany głęboko w kolanie, problemy z poruszaniem się, obrzęk, tworzenie się krwiaków, a także nadmierne przemieszczanie się kości piszczelowej do tyłu względem kości udowej (niestabilność stawu). Niezdiagnozowana prawidłowo przypadłość może po kilku latach doprowadzić do zmian zwyrodnieniowych stawu rzepkowo-udowego.
Operacja jednoetapowa
Artroskopowa rekonstrukcja więzadła krzyżowego tylnego zapewnia dużą precyzję wykonywanego zabiegu. Polega na implantacji graftów pobranych od pacjenta w miejscu zerwanego więzadła. Zabieg odbywa się w znieczuleniu ogólnym lub podpajęczynówkowym i trwa 1 – 1,5 godziny. Pierwszym etapem jest ocenienie uszkodzeń więzadła, a także usunięcie zerwanych fragmentów. Następnie lekarz wierci tunele w kości piszczelowej oraz udowej, w których umieszczony zostanie implant. Ostatnim elementem operacji jest ustabilizowanie implantu w tunelach pod odpowiednim napięciem.
Zalecenia po zabiegu
Zaraz po operacji konieczne jest rozpoczęcie prawidłowej rehabilitacji. Uchroni ona pacjenta przed sztywnością stawu, powstawaniem zrostów, zanikiem mięśnia czworogłowego uda i doprowadzi do prawidłowego funkcjonowania kolana. Bezpośrednio po artroskopii może pojawić się typowy obrzęk, krwiak podskórny, mogą się też zbierać wysięki surowicze i krwiste. W ciągu pierwszych kilku tygodni po zabiegu zaleca się odciążenie stawu i chodzenie przy pomocy kul ortopedycznych. Powrót do pełni sił trwa około sześciu miesięcy.
Cena zabiegu
| Zabiegi | Cena |
|---|---|
| Artroskopowa rekonstrukcja więzadła krzyżowego tylnego | 9 000 zł* |
* CENA ZABIEGU ARTROSKOPOWEGO NIE OBEJMUJE KOSZTU IMPLANTU. DO CENY NALEŻY DODAĆ KOSZT IMPLANTU W ZALEŻNOŚCI OD ZUŻYCIA.